Heb je etiketje lief

Vanzelfsprekend

Chronische gezondheidskwalen maakten het noodzakelijk om mijn zieleroerselen onder de loep te nemen. Hoogsensitiviteit werd betekenisvol en de inzichten die ik verkreeg, veranderden het perspectief op mezelf en de wereld: al jaren karakteriseerde ik mezelf als ‘asociale eenzaat’. Het tegendeel bleek waar. Ik kan wél op een aangename manier met anderen in interactie gaan en stukjes van mezelf laten zien. De voorwaarde dat ik me nadien ruimte en rust gun om de gesprekken nog eens te overdenken moet ik echter zonder uitzondering respecteren. Recepties en andere sociale verplichtingen blijken echt niet zo gruwelijk te zijn als ik me voorbereid met wat stille, verdiepende muziek.

Vrede vinden

Het frustreert mij niet langer dat het me niet lukt avonden na elkaar me in een sociale context te begeven. Ik hoef niet veel te ondernemen om veel te beleven. Mijn innerlijke belevingswereld is immers zo rijk dat ik er dagenlang kan uit putten. De relatie met mijn partner werd er beter door. Hij ging begrijpen waarom ik soms een tikkeltje anders reageer. De tv aan samen met het geluid op de iPod geeft kortsluiting in mijn oren, dat kan ik echt niet aan.

Valkuilen en oplossingen

Ik ontdekte dat ik mijmeren over de dingen heerlijk vind en dat ik daar ook energie uit put. Maar leerde ook dat ik juist door die krachtige introspectie, soms de feiten uit het oog verlies en op een dwaalspoor terecht kom. Het gevaar bestaat dat je constructies in je hoofd opzet en verbanden legt die er niet zijn. Het meest heilzame is om je te omringen met mensen die de dingen voor jou even op een rijtje kunnen zetten en de wolken uit je hoofd verdrijven.

Ik ondervond ook dat mijn onophoudelijke stroom aan creatieve ideeën niet alleen vermoeiend is, maar ook bevrijdend als ik ermee aan de slag ga om deze om te zetten naar een reëel project. Jezelf omringen met lieve, zachte mensen die een luisterend oor kunnen bieden (en er zijn er heel wat als je je ogen opent), maken vanzelf dat je zelfwaardering een positieve stimulans krijgt. Bij uitstek vond ik dit bij de HSP-Praatkaffees. Zelden werden mijn gedachtenkronkels op zoveel begripvol geknik onthaald en werden deze gedachten verder ontleed en verdiept.

Dat krijg je allemaal cadeau bij het erkennen van je etiketje. Met deze nieuwe open houding naar de anderen en de wereld toe werd ik gewaar ik dat ik niet in mijn beschermde wereld moet blijven toeven en dat het echt niet nodig is om aan de zijlijn te staan, maar integendeel voluit in het leven.