Getuigenis Mieke, HSP
De term hoogsensitiviteit kwam op mijn pad in een periode waarin ik kost wat kost mijn natuurlijke eigenheid probeerde te ontlopen. Ik liep in cirkels om mezelf heen. De kennismaking met hoogsensitiviteit (erover lezen) bracht meteen herkenbaarheid en troost. Hoewel het een troostend element was, durfde ik mijn eigen interpretatie nog niet te vertrouwen.
Gelukkig kwam de muur zelf naar mij toe. Ik heb die muur zien afkomen en heb geprobeerd die te ontwijken. Ik probeerde, ik probeerde in mijn relatie, ik probeerde op het werk, ik probeerde tot ik probeerde te stoppen met proberen. Ik had mezelf gewillig weggegeven en het werd tijd om terug te vorderen. Het boek Omdat het kan van Eva Daeleman was het juiste boek op het juiste moment, het begin van een ommekeer waarin ik beetje bij beetje leerde om begrip te tonen voor mezelf. Geen betekenisloze ‘ik begrijp je’, nee, een gemeende ‘ik zie je, ik hoor je’. Daar waar vroeger quasi automatisch een oordeel aan vast hing, daar is ruimte gekomen voor mogelijkheid.
De afgelopen jaren ben ik weer naar mezelf gaan kijken met interesse, nieuwsgierigheid en geduld. Na een lange relatie wist ik niet meer wat ik werkelijk wou. Bij elke keuze maakte ik de berekening van het effect op een ander. Het is niet zo dat mensen dat van mij verwachten. Het sluipt er gewoon heel snel in. Ik heb echt ruimte voor mezelf nodig om te kunnen ontladen. Op een mindere dag kan ik troost vinden in donkere ruimtes, dan wil ik de prikkels beperken en de wereld dimmen. Ik heb altijd geweten dat ik meer tijd voor mezelf nodig heb dan veel andere mensen. Ik heb al gemerkt dat de wil en openheid om mezelf aan te kijken sterk aanwezig is. Ik kan wel van hot naar haar gaan, het maakt me alleen zo rusteloos. Het geluid van fluitende mensen vind ik meestal vervelend. Wanneer mensen mij aanspreken op een toon die voor mijn doen (mijn voorzichtige doen) buiten proportie is, dan wil ik wenen. Ik hou van beweging, survival. Mondeling zoek en struikel ik vaak over mijn woorden, op papier verzin ik graag de mooiste woorden van toepassing. Hoewel niet alle kantjes even charmant zijn, besefte ik dat het weinig zin heeft me om me hierop vast te pinnen. Meer dan eens noemde ik mezelf flauw, raar, ondankbaar, emotioneel of onverdraagzaam. Nu doe ik mijn best om die gedachten en gevoelens te herformuleren.
Ik zoek wat werkt en ik kan genieten van zowel de zoektocht als de ontdekking. Het stelt me in staat om echt kwetsbaar te zijn.
Hoewel mijn verhaal t.o.v. hoogsensitiviteit me veel vragen bezorgt, biedt het mij ook het antwoord. Niet op elke vraag heb ik een rechtstreeks antwoord, maar toch geloof ik houvast te vinden in de bereidheid om stil te staan bij mezelf. Ik zoek wat werkt en ik kan genieten van zowel de zoektocht als de ontdekking. Het stelt me in staat om echt kwetsbaar te zijn, om betekenis te zien waar anderen die niet zien, om diepgaand met anderen te verbinden. Ik weet mensen te raken met mijn intentie.
Mieke