De flow van mijn chaos
Freya is een hoogsensitieve sensation seeker, én redactiemedewerker van De Cocon. Als nieuwe columniste in De Cocon, deelt zij graag haar ervaringen als HSP en HSS met jullie.
Ik zou willen dat ik je kon vertellen dat voor mij deze tekst schrijven even vlot gaat als M&M’s eten. Je begint eraan en ineens ben je aan het einde. Dat ik aan mijn bureau zit zoals Carrie Bradshaw, filosofisch voor me uitstarend en de woorden uit mijn vingers stromen. Helaas, schrijven brengt me niet in zo’n flow. De realiteit: ik ben hier al tien keer aan begonnen, al van onderwerp veranderd, in het laatste uur alleen al drie keer van locatie veranderd en de stapel lege snoepverpakkingen wordt enkel groter zonder dat mijn tekst langer wordt. Maar nu, nu gaat het echt lukken. Hoewel, de zon schijnt echt super mooi, misschien moet ik toch dat moment meepikken en even naar buiten gaan met mijn camera. En plots zijn er toch weer vier uren voorbij.
Concentratie, dat is bij mij altijd problematisch geweest. Ik herinner me nog dat ik in het eerste leerjaar zat, en ik soms zo precies kon wakker worden en ik een heel deel van de les had gemist. Zo kwamen ze halverwege het schooljaar te weten dat ik nog niet één letter kon lezen. Gedurende heel mijn schoolperiode is het moeilijk geweest. Alles wat er rond mij gebeurde had ik gezien, of als het niet rond mij gebeurde dan was het wel in mijn fantasie en bijhorende oneindige denkpistes die ik als een echte Dora the Explorer graag verken. Een leerkracht heeft me ooit de les uitgestuurd vanwege mijn enthousiasme over de sneeuw die langs de ramen dwarrelde. Concentratie, structuur, regelmaat, allemaal zaken die niet in overvloed aanwezig zijn in mijn leven en waar ik naar kijk zoals De Rode Duivels naar de wereldbeker kijken: met veel verlangen en moed, maar toch altijd onbereikbaar.
Dagdromen, dat is mijn talent.
Met gedachten die altijd van hier naar daar springen en om de maand een nieuwe hobby, is het dichtste dat ik bij een flow kom tijdens mijn yogalessen waarbij de ene beweging flowt in de andere. Ademhaling, beweging, focus. Een zweetdruppel die aan mijn neus bengelt. Hoe lang gaat deze les nog duren, eigenlijk? Concentratie, meditatie, dat kan je trainen. Een flow, dat lijkt me eerder iets dat natuurlijk bij je is. Ik denk dat ik heel natuurlijk flow in dagdromen, dat is mijn talent.
Er is altijd wel één ding geweest waar ik helemaal in kon verdwijnen: boeken. Een verhaal, personages die me helemaal absorberen en meenemen naar andere werelden. Uren die voorbij gaan en mijn ogen die toch maar niet snel genoeg kunnen lezen. Niet genoeg kunnen krijgen van een boek, zodat je het niet kan wegleggen, en dan droevig zijn omdat het uit is. Het verhaal dat nog dagen in mijn gevoel kan blijven hangen. Al van kinds af aan (nadat ik met ietwat vertraging leerde lezen, weliswaar) waren boeken in overvloed aanwezig en al heel snel verkondigde ik dat ik schrijver wou worden. En aanschouw wat ik tegenwoordig doe (wel, onder andere, tussen alle andere chaos). Voorlopig schrijf ik echter nog geen boeken. Ik kan me niet voorstellen hoeveel onderwerpen, zit- of lighoudingen en snoep ik daarvoor nodig zou hebben. Ik zal in de yogaflowlessen eerst nog wat oefenen op mijn concentratie.
Liefs, Freya
Column | Broos, F., De Cocon, jaargang 17, editie 102