Kleine levenservaring van een HSP. Wanneer je gezondheid alarm slaat

2010 was een jaar vol ellende in mijn leven. Het was ook een jaar van ommekeer op vele gebieden. 3 januari 2010. De breuk met mijn vriend na 17 jaar van ongelukkig samenzijn was een keerpunt.

Daar heb ik, na veel negatieve opgestapelde gevoelens en twijfels, eindelijk een punt achter gezet. Gelukkig heb ik die stap gezet. Eindelijk tijd om op mijn positieven te komen, om aan mezelf te denken in plaats van mezelf weg te cijferen.

31 januari 2010

Mijn gezondheidsproblemen kon ik niet meer negeren. Darmproblemen. Steken. Pijn bij het eten van brood en pasta, gefrituurde gerechten, vettige sauzen, zuivelproducten en vlees. Constante vermoeidheid. Alarm! Wat is er aan de hand? Wat kan ik doen? Hoe geraak ik hieruit? Waarom straft mijn lichaam me zo? Wat betekent dit, wat moet er veranderen? Tijdens mijn eerste bijeenkomsten voor hsp’s, kwam ik aan het adres van een natuurarts. Die heeft me uitgelegd waarom mijn darmflora verstoord is. Het komt hierop neer: teveel stress en teveel verkeerde voeding. Doe daar een dosis hooggevoeligheid bij en je komt in de problemen. Tekort aan energie, een lekkende darm.

Teveel piekeren, niet goed!

Hij heeft me op een streng dieet gezet van fruit en gekookte groenten. Geen vlees noch vis, geen sauzen, geen gefrituurde gerechten, geen brood, pasta, desserts, pizza, geen alcohol.... Verder: meer bewegen, meer rusten, chlorella om de darmen aan te sterken. En nadenken over wat verkeerd loopt in je leven. Een jaar lang heb ik dit strenge dieet volgehouden. Het was een ware aanpassing, een grote moeite om vol te houden. Ik boekte vooruitgang, maar de vermoeidheid beterde nauwelijks. Waarschijnlijk komt de vermoeidheid van teveel gifstoffen in de lever zei hij nog. Doe eens een leverdetox. maart 2013 Hoe het juist is begonnen, mijn ongeloof voor de reguliere medicatie, ik weet het niet meer. Het is ondertussen zo normaal dat ik het liever probeer op een andere manier. En het werkt. Dat is het leuke eraan, de alternatieve geneeskunde is op volle toeren aan het draaien, je ontdekt steeds meer.

Vrouw in pyjama drukt handen op pijnlijke buik

3 jaar later

We zijn 3 jaar later, 2,5 jaar volg ik yoga, ik heb wel 10 uiteenlopende workshops gevolgd voor zelfontplooiing, naar lezingen geweest over voeding en algemeen welzijn, sta nog steeds op een mild dieet. Ik weet dat ik niet terug kan naar mijn oeroude eetgewoontes, de tijd van hamburger met friet en – normale porties- vlees met saus, melk, af en toe gebak, het is voorbij. Ik eet elke dag fruit en heel veel groenten, vegetarische steaks, zelden nog een pasta, bijna geen melk, geen standaard brood. Het is haalbaar, temeer daar ik af en toe wel eens iets ‘lekkers’ kan eten, of heel soms wat vlees.

3 april 2013

Eindelijk verbetering Ik kom net terug van een weekje mildvasten met sport in Portugal. De reis was een aanrader, de ervaring voldeed aan alles waarvan ik had gehoopt dat zou gebeuren. De huiselijk sfeer, de wijsheid en liefde voor het vak en de medemens in dit ‘kuur’oord waren zo hartverwarmend, een echte weldaad voor lichaam, hart en geest. De leverdetox die ik hier heb gedaan, hee- me deugd gedaan. Ik voel me een pak frisser, lichter. Heb meer zelfvertrouwen, ben meer opstandig, socialer ook. De levervlekken op mijn handen zijn fel verminderd... Ik weet dat één keer niet echt voldoende is om alles op te ruimen van jaren opstapeling.

Deze leverdetox is voor herhaling vatbaar, allicht wil mijn lichaam nog een pak gifstoffen kwijt. Ik heb al een datum vastgeprikt. Tegenwoordig ondervind ik elke dag meer en meer dat lichaam en geest één zijn. Niet enkel je voeding is heel belangrijk, alles wat je denkt, voelt, doet... is belangrijk. De vele boeken vol levenswijsheid die ik heb verslonden, waren een lust om te lezen: pure voeding voor de geest. Een beetje aan sport doen: je lichaam is je zo dankbaar! De rust die ik tegenwoordig kan vinden in mijn hoofd door het loslaten van alles wat me voorheen stoorde gee- me een glimlach op mijn gezicht, een goed gevoel.

Ik laat los

Ik durf al eens neen te zeggen, en bepaal zelf mijn toekomst. Ik richt mijn aandacht op wat wel goed is en maak dat het groeit, dat het meer en meer mijn toekomst wordt. Ik beperk hierdoor mijn negatieve denken, en ja, na jaren van oefening kan je je gedachten meer sturen en daardoor je leven beter maken. Vertrouwen in jezelf dat alles goed komt, je kan het echt (!) leren.

Getuigenis | Catherine, W., De cocon, jaargang 9, editie 52

Terug naar uit De Cocon voor leden