Verrassing!

Vele mensen hebben het niet zo voor verrassingen. Het overweldigt hen, irriteert hen en zorgt voor verwarring. Het brengt hen van hun stuk. Nochtans, wanneer we het woord ‘verrassen’ opzoeken op Google vinden we hierover enkel positieve dingen terug. Je vindt talloze links terug in het genre van ‘10 tips om je partner te verrassen’, maar niets als het gaat om wat verrassingen eigenlijk met jou doen.

Vrouw links houdt handen voor ogen terwijl vrouw rechts haar een klein doosje met rode strik aanbiedt

‘Iets waarmee je iemand onverwachts blij maakt’ wordt aangegeven als uitleg rond verrassingen. Maar ook ‘iemand overvallen met iets’ of zoals het in Van Dale ook vermeld staat ‘een onverhoedse aanval’. En ik denk dat het net dat laatste is waar hoogsensitieve mensen het moeilijk mee hebben. Het onverwachte, overvallende karakter van verrassingen maakt dat zij uit evenwicht raken. Vaak voelen ze zich het beste in hun element wanneer ze weten wat er gaat gebeuren. Planning en voldoende geïnformeerd zijn over gebeurtenissen is dan ook van wezenlijk belang. Ze weten graag wat ze mogen verwachten.

Bezint eer ge begint

Een kleine verrassing, zoals het krijgen van een cadeautje, kan fijn zijn. Maar onverwacht na je drukke werkdag geconfronteerd worden met 30 joelende vrienden in je huis, kan een overrompelende indruk nalaten en je helemaal van streek maken. Voor veel mensen is ‘een verrassing’ dan ook helemaal niet iets waarmee je iemand onverwacht blij maakt, maar eerder iets waar je iemand onverwacht mee uit z’n lood slaat. ‘Bezint dus vooraleer ge begint’, zou ik je aanraden bij het inplannen van een verrassingsfeestje. Je kan bij hoogsensitieve mensen wel wat kleinere verrassingselementen op een vooraf gepland en meegedeeld feestje voorzien, maar niet in die mate dat hun dagplanning/weekplanning en rust behoeften volledig uit evenwicht worden gebracht.

Volg altijd je gevoel, dat is wanneer de meeste wijze beslissingen worden genomen.

Ook voor kinderen kunnen verrassingen te veel van het goede zijn. Toen ik mijn zoon van acht jaar twee weken voor Kerst zei dat ik zijn cadeautje al had gekocht, was hij in alle staten. Hij kon er niet mee omgaan omdat hij nog niet mocht weten wat het was en maakte het zo bont, dat ik het hem wel moest vertellen. Tot zover het van tevoren meedelen dat ik een cadeautje koop.

Geplande verrassing

Wanneer je van jezelf weet dat je moeite hebt met verrassingen, laat dan op een gepast moment gerust weten aan je huisgenoten dat je dit absoluut niet fijn zou vinden. Het kan immers in die mate stress veroorzaken dat je weken nodig hebt om op je plooi te komen.

Ilse Van den Daele

Informatief | Van den Daele, I., De Cocon, jaargang 12, editie 71

Terug naar uit De Cocon voor leden