Wie gehoord wil worden, moet durven spreken
Ik voelde me heel lang enorm onbegrepen. Ik ben anders en niemand begrijpt mij. Het leek alsof de interesses van anderen steeds elders lagen. De muziek waar ik naar luisterde, de programma’s waar ik naar keek, de dingen die ik graag at, mijn vrijetijdsbesteding, de dingen waarvan ik kon genieten …
Er zijn twee dingen die er nu voor zorgen dat ik mij wel gehoord voel. In de eerste plaats is dat het ontmoeten van gelijkgestemden. Toen ik in het hoger onderwijs begon te studeren, leerde ik vrienden kennen die ook gevoeliger waren en die mij veel beter begrepen. Zij keken helemaal niet raar op als ik dingen vertelde en al snel hoorde ik erbij. Dat gevoel was zalig en verkleinde de drempel om te zijn wie ik was. Daardoor ben ik enorm gegroeid.
Zelfde golflengte
Toen ik later een groepsreis deed, ontmoette ik een vriendin waarmee ik op dezelfde golflengte zat. Ik kan met haar nog steeds alles delen wat in mijn hoofd omgaat. Niets is onnozel, klein of onbelangrijk, en over alles kunnen wij communiceren. Als ik mij nu slecht voel omdat het volle maan is, of mij herken in één of andere horoscoop, dan heb ik iemand waarmee ik alles kan delen. En dat is een waanzinnig fijn gevoel.
Hoe eerlijker en opener ik leerde communiceren, hoe meer ik gehoord werd.
Eerlijkheid en openheid
Maar we kunnen natuurlijk ook weer niet verwachten dat we énkel gelijkgestemden tegenkomen in ons leven. Een tweede aspect dat ervoor zorgt dat ik mij meer gehoord voel, is dat ik beter communiceer. Het is niet omdat wij HSP’s beter aanvoelen wat een ander denkt, voelt of bedoelt, dat zij dat ook bij ons aanvoelen. Het is dus net zo belangrijk om zelf eerlijk en open te communiceren.
Ik heb mogen ondervinden dat als ik uitleg waarom ik overprikkeld ben, waarom ik liever niet meega of liever iets anders zou willen doen, er dan vanzelf meer begrip komt. Hoe eerlijker en opener ik leerde communiceren, hoe meer ik gehoord werd. Gehoord worden is dus fijn, maar daarvoor is het belangrijk dat mensen ons eerst begrijpen, en dan is het aan ons om uit te leggen hoe we in elkaar zitten en onze noden duidelijk kenbaar te maken.
Getuigenis | Meersman, C., De Cocon, jaargang 17, editie 100